Voor diegenen die soms afdwalen... een quote: 

"in die tijd moet je je ogen uitwrijven en wakker worden

aanschouw de geschiedenis, voltrokken in het heden

val niet in slaap en besef hoe goed het zal worden"

RJ

Goed voorbeeld doet volgen.
Ik volg Oprah Winfrey (of één van de ontelbare gasten uit haar show, het is me even ontgaan). Een lijstje van de dingen waar ik deze week heel blij van werd.

*Marc Jacobs' wintercollectie waarin klassieke combinaties en de altijd zo leuke polkadots de boventoon voerden. Oui Oui, je t'aime.
*The King's speech is eindelijk ook in Nederland te zien
*Colin Firth: op naar de oscar voor beste mannelijke hoofdrol. Toegegeven: een corrupt kliekje, die zogenaamde 'Oscarjury', maar als je dan toch eenmaal dat bekende gouden beeldje wint...
*De ondraaglijke lichtheid van Step Up2
*Modern family ('Sweet Lady Gaga... that is good.')
*Modern family 2 ('Leave it to the gays to raise the only underachieving Asian in America.')
*Een goede Cabernet-Merlot-Shiraz combi
*De nieuwe blog van een tallentvolle vriendin: http://www.onlinefoodforthefashionista.blogspot.com/
*Het heerlijke bed waarin ik zo weer ga liggen
*Vaslav van Arthur Japin
*Een mogelijke democratische lente in het Middenoosten

Maar dit alles valt natuurlijk in het niet bij het horen van het laatste nieuws: Paris Hilton brengt binnen een paar maanden haar nieuwe album uit...

 

                                                                het leven door een bril...

Als je geluk hebt, kom je op deze wereld en groei je vervolgens op in een gezin; in vele verschillende vormen en het één wat harmonieuzer dan het ander. Naarmate we ouder worden, raken we in een bepaald opzicht steeds verder verwijderd van de personen met wie we onze jeugd doorbrengen. Dit neemt niet weg dat we er sporadisch, misschien wel vaak, bewust of minder bewust naar (terug) kunnen verlangen. In een zeker opzicht speelt dit gegeven een rol in de film Submarino. NRC: "Submarino volgt de broers Nick en Martin in hun parallelle tranendalen... De menselijke behoefte aan tederheid, intimiteit, voor iemand zorgen: daar gaat het om in het Deense melodrama..."
Een film die bovenaan het verlanglijstje moet staan van iedere oprechte filmliefhebber. Niet alleen vanwege de vele lovende kritieken en de nominaties en prijzen die de film in de wacht sleepte, maar maar ook de muziek van Hollow Talk: Choir of Young Believers

Midden op straat een dansje doen? Waarom niet...
Toegegeven: omstanders staan even raar te kijken (sommigen zullen die avond vertellen dat ze een paar idioten zagen, anderen glimlachen en lijken zelf ook wat danskunsten te willen vertonen), maar als je je daar eenmaal overheen kunt zetten, ervaar je een mooi en haast filmisch moment.

Hierbij moet gezegd worden dat spontaniteit toch wel het belangrijkste ingredient is. Zelf ervoer ik deze spontane actie op een koude witte winteravond. Tandenklapperend liepen we langs een restaurant en werden ineens getrakteerd op de warme klanken van een zangeres die aldaar een dinerend publiek vermaakte. We konden niet anders dan de mensen om ons heen even vergeten en ons enkele seconden laten meevoeren op de muziek.

Corny? Nee...  Geluk!
Ik daag je uit...

a single man

Wat krijg je als je een mode-genie, een wereldacteur, een juweeltje van een scenario en prachtig vioolspel samenbrengt? A single man, één van de mooiste films die ik de afgelopen tijd (twee keer!) heb gezien.

"A few times in my life I've had moments of absolute clarity, when for a few brief seconds the silence drowns out the noise and I can feel rather than think, and things seem so sharp and the world seems so fresh. I can never make these moments last. I cling to them, but like everything, they fade. I have lived my life on these moments. They pull me back to the present, and I realize that everything is exactly the way it was meant to be."